Czynnik zwiększający szanse wszystkich...

      W przypadku wyborów do Senatu znaczącym czynnikiem zwiększającym szanse kandydatów już sprawujących mandat i ograniczającym możliwości pozostałych, a szczególnie niezależnych od Republikanów i Demokratów, jest instytucja prawyborów, odbywających się na terenie całego stanu i wymagających znacznego zaangażowania, zwłaszcza finansowego, ze strony kandydatów. Ze względu na prawybory kandydat musi sprostać potrzebom związanym z przeprowadzeniem właściwie dwóch kampanii wyborczych. Ten kto piastuje już mandat ma wiele możliwości zyskania sobie sympatii wyborców, zdobycia środków na kampanię i przychylności mediów. System wyborczy sprawia, ze Senat nie jest odwzorowa-niem społeczeństwa amerykańskiego, ale reprezentacja elity władzy i pieniądza.     Charakterystyczną cecha kampanii wyborczej do Senatu jest jej zorganizowanie w sposób uwzględniający właściwości wyborców, a zwłaszcza ich ograniczoną orien-tację co do programów i poglądów kandydatów, skłonność do popierania kandydatów ubiegających się o ponowny wybór i kierowanie się własną przynależnością partyj-ną oraz poprzednio dokonywanym wyborem. Powoduje to, że kampania wyborcza do Senatu przebiega zgodnie z trwałym schematem, obejmującym działania mającym na celu ułatwienie wyborcom rozpoznawania nazwiska kan-dydata, przedstawienie jego wizerunku, określenie problemów składających się na przesłanie kandydata, prezentację tematów związanych z przesłaniem, podważe-nie wiarygodności przeciwnika, obronę kandydata przed atakami. Istotnym elementem kampanii jest ignorowanie oponentów przez senatorów sprawujących już mandat w rozsyłanych pocztą materiałach wyborczych, reklamach wyborczych oraz wszelkiego rodzaju plakatach wybor-czych.    Kampania wyborcza do Senatu nie staje się debatą o problemach, ale jest swoistym rytuałem politycznym, którego uczestnicy zdają sobie sprawę, że trzeba speł-nić oczekiwania wyborców i można wygrać jedynie postę-pując zgodnie z tymi oczekiwaniami. Elementem wyborczej rutyny jest kampania negatywna, mająca na celu przedstawienie przeciwników w niekorzystnym świetle. Przekonanie, ze wyborcy powinni wiedzieć uzasadnia swoiste rozumienie ograniczenia prywatności kandydatów. W istocie jednak uprawiającym kampanię negatywną chodzi przede wszystkim o to, że łatwiej zdyskredytować przeciwnika niż domagać się poparcia własnych zalet.

Autor: Vasco Furede