Prawybory

       Rekrutacja jest jednym z najważniejszych pro-cesów kampanii. Większość kandydatów do Kongresu (którzy wygrają partyjne prawybory) pochodzi z partyjnych nominacji i ma poparcie partii. W miarę upływu lat rosła rola lokalnych wpływowych osobistości lub grup, oraz kandydatów niezależnych. W tych przypadkach grupy lub kandydaci samodzielnie odpowiadają za pozyskiwanie sponsorów do uzyskania funduszy na kampanię. Zdarza się także, że kandydaci pomimo porażki w prawyborach kandydują jako niezależni i zdobywają mandat.

  Procedury nominowania kandydatów do oficjalnych wyborów są określone w ustawach stanowych i uwarunko-wane przez zwyczaje partyjne. Z historycznego punktu widzenia, zauważa się coraz większą liczbę osób chcą-cych wystartować w prawyborach. W większości stanów obowiązuje zasada bezpośrednich prawyborów, przez co stały się one formalnym mechanizmem wyboru Kandy-datów do właściwych wyborów. Partia Republikańska w niektórych stanach południowych organizuje konwencje partyjne, a kilka stanów łączy konwencje z prawybora-mi. Niemniej jednak, partyjne prawybory są pierwszą przeszkodą do Kongresu dla niemalże wszystkich Kandydatów.

    Stany przyjęły też różne zasady co do wyborców mających czynne prawo wyborcze w prawyborach. W 38 stanach obowiązują zamknięte prawybory. Obywatele muszą zadeklarować przynależność partyjną, by móc głosować w prawyborach. Oczywiście swoją orientację partyjną mogą zmienić (zgodnie z obowiązującym w danym stanie prawem). W dziewięciu obowiązują otwarte prawy- bory, wyborca może oddać głos w prawyborach dowolnej partii, ale tylko jednej – prawybory partyjne odbywają się tutaj jednocześnie. W pozostałych trzech stanach (Alaska, Luizjana i Waszyngton prawybory są nazwane uniwersalnymi lub bezstronnymi, w których na kartach do głosowania są wymienieni wszyscy kandydaci niezależnie od przynależności partyjnej.

    Bezpośrednie prawybory to jeden z przejawów reform przeprowadzanych na początku XX wieku w celu zniwelowania znaczenia zdominowanych przez bossów skorumpowanych konwencji partyjnych. Jednak, pomimo poszerzenia elektoratu podczas prawyborów, w prawybo-rach głosują nieco starsi, bogatsi, lepiej wykształceni, bardziej świadomi politycznie i bardziej zaangażowani ideologicznie wyborcy.

    W niektórych okręgach, gdzie przynależność do jednej z partii praktycznie zapewnia zwycięstwo, prawy- bory są bardziej emocjonujące niż same wybory. Do ostrych rywalizacji dochodzi zazwyczaj w tych okręgach, gdzie urzędujący dotychczas kongresmen z dużym stażem, przechodzi na emeryturę.

    Dzięki bezpośrednim prawyborom, maleje rola partyjnych przywódców. Kandydaci odwołują się bezpośred-nio do elektoratu i budują swoje poparcie niezależnie od liderów partyjnych. Niemniej jednak, koszty Kampa-nii do prawyborów są równie wysokie, co wyborów właściwych.

Autor: Vasco Furede